'नेपालको ईतिहासमा अस्तित्वकोलागी अन्तिम बैचारिक लडाईं मंगोल नेशनल अर्गनाइजेशनले लड्नेछ!!!'
नेपाल विश्वको एकमात्र सुन्दर शान्त देश हो भन्दा कुनै दुविधा नहोला । तर यती सुन्दर शान्त राष्ट्र भनेर चिनिने नेपाल बिगत केहि समय यता धमिरा लागेर मकिसकेको रुख जस्तै भएको छ । अबिकसीत र असक्षमताको भुमरीमा फस्न बाध्य बनाइएको छ । यसको सोझै असर कुनै पनि घरको नकारात्मक असर घर मालिकलाई परे झैं यसको सोझै असर हामी यस देशको मुलबासी मंगोल समुदायमा पर्न गएको छ ।
असर त मुलबासी मंगोल समुदायलाई पर्यो त्यसो भए असर पार्ने को हो त रु पक्कै पनि यस देशको बासिन्दा होइन यदी यस देशको बासिन्दा भएको भए त आÏनो देश विश्वमा सुन्दर शान्त भनेर चिनिन थाले पछि अझ बिकासको गती लाई चुस्त दुरुस्त ढंगबाट उचाईमा पु¥याउन लागि परी हाल्थ्यो नि तर यहां त शान्तिका अग्रदुत एशियाको तारा भगवान गौतम बुद्धको मुखमा मासु र रक्सी कोचारेर साम्प्रदायीकता तिर धकेल्दै छ नि, अनि भगवान गौतम बुद्धको जन्मस्थल लुम्बिनीको संरक्षणको निम्ति आएका जापानी भिक्षुको हत्या गरेर सिंगो देशलाई नै हिंसा र अशान्तिको बाटो तिर डोहोराउंदै छ नि ।
त्यसो भए को हो त रु पक्कै पनि सिधा भाषामा भन्दा आरोप लगाएको जस्तो हुन सक्छ तर सांचो यहि हो,बिगत आज भन्दा ४५० बर्ष पहिले तत्कालीन भारत बाट मुसलमानहरुको खेदाइमा परी शरण माग्न आएका भगौडा शरणार्थी हिन्दु आर्यन बाहुनक्षेत्रीहरु हुन्, विं.सं. १४९५ मा भारतको कांसि,बनारस र गडवाल तिर बाट भिरकोट हुंदै नेपाल प्रवेश गरेको शरणार्थी हिन्दु आर्यन बाहुनक्षेत्रीहरुको पहिलो निशाना तथा मुलबासी मंगोल समुदायको कालो दिन १५५९ मा गोरखामा मंगोल घले राजाको टाउको ठुन्काइ सुरु भएको कुरा स्पष्ट छ । उक्त घटनालाई प्रष्ट्याउनु पर्दा गोरखा जिल्लाको निमेल फांट भन्ने स्थानमा एउटा खोला छ त्यो स्थानको गुरुङ,मगरहरु पानि तिर्खाले हुरुर्कै मर्न तयार हुन्छ तर त्यस खोलाको पानि खांदैन कारण त्यस खोलाबाट नै मंगोल राजाको टाउको गिंडिए र रगत पुछिएको र सोहि समयमा खोलै—खोला बगेको मंगोल राजको रगतलाई नै चामलमा मुछी बिजय उत्सव मनाएको र हाल आएर त्यहि घटना नै क्षेत्रीबाहुनको दशैंमा परिणत भएकोले पानि खांदैन ।
विं.सं. १५५९ बाट सुरु भएको मंगोल समुदायको कालो दुर्दिन एक पछि अर्को गर्दै दिन प्रतिदिन षड्यन्त्रपुर्ण ढंगबाट मंगोल राजाहरुको अन्त्य भइसकेपछि यी सबै कुराहरु मंगोल समुदायका युवायुवतीहरुलाई थाहा हुन नदिन र परस्पर जुधाई अन्त्य गर्नको निम्ति २००७ सालमा राणा शासनको विरुद्ध सोझा—साझा मंगोल समुदायलाई उचाली हजारौं—हजार अकाल मृत्युको मुखमा पुराएर अन्त्य गराए, आखिरीमा राजनैतीक लडाईंको क्रममा सहादत प्राप्त गर्ने सबै नै मंगोल समुदायको को युवायुवतीहरु मात्र थिए तर आखिरमा के पायो त मंगोल समुदायले रु मंगोल समुदायको अन्त्यको निम्ति षड्यन्त्रपुर्ण ढंगबाट निर्मम हत्या गरेको छ । त्यस समयमा नेपालको अहिन्दु मुलबासी मंगोल समुदायको युवायुवतीहरुले देखाएको साहस बाट १०४ बर्षे राणा शासनकालको अन्त्य संगै प्रजातन्त्र स्थापना भयो त्यस पश्चात पुन गुम्न पूग्यो र २०४६ सालको जनआन्दोलन र मंगोल समुदायको हजारौं युवायुवतीको बलिदानले पुन प्रजातन्त्र स्थापना भयो संग—संगै २०५१ फागुन १ गते बाट नेकपा माओबादी नामक भुमिगत संगठन बिस्तार गरी १० बर्षे लामो संर्घष गरे सो समयमा आÏनो शरिरको साहसिक बलिदानी दिने सबै मंगोल युवायुवतीहरु नै भएको कुरा समस्त नेपाली जनताले स्विकार गरिसकेका छन् ।
यी सबै घटनाहरुलाई गहिरिएर अध्ययन गर्ने हो भने पक्कै पनि मानव भएर जन्म लिगिसके पछि मानवताको परिचय दिन खोज्ने ब्यक्तिहरु मा कताकतीबाट लुकेर रहेको—बल,त्रासमा हराएको—साहस,अनि बन्द आंखाहरु एघ्रिन थाल्छ,मन स्वच्छ र सफा हुन्छ,मुटु र मष्तिकहरु तेजिलो,अनि तिघ्राहरु दह्रो र निर्भिकताले भौतिक शरिर कसिएर आकाशमा कालो बादल मडारीए झै शरिर मडारीन थाल्छ एक कर्मठ यौद्धाको हैसियतले मानव भएर मानव अस्तित्व कायम गर्नको निम्ति जस्तौ सुकै परिस्थितीको पनि सामना गर्न सक्ने हिम्मत र प्रेरणा उत्पन्न हुन्छ ।
तर यस घटनालाई अलिक फरक ढंगबाट अध्ययन र अनुसन्धान गर्न आवश्यक देखिन्छ किनभने यी सबै घटनाहरु यदी त्यो राष्ट्र मुलबासीको हातमा भएको भए इतिहास बन्ने थियो र इतिहास पल्टाएपछि त्यस घटनाको अन्तरबस्तु थाहा पाउन सजिलो हुने थियो । तर यहां त घटनाहरु घटाएर उल्टो शरणार्थीको रुपमा शरण माग्न आएका बाहुनक्षेत्रीहरुले यहांको सोझा—साझा मंगोलहरुको हत्या गरी यो देश नै विदेशि शरणार्थी बाहुनक्षेत्रीको जस्तो बनाइसकेको छ यो विषम परिस्थितीमा हामीले देख्न र अध्ययन गर्न सकिने नेपालको राजनैतिक घटना क्रमबाट पनि प्रष्ट हुन्छ कि नेपालमा आज र अहिले सम्म भएका जती पनि राजनैतिक घटनाहरुमा जती पनि साहासीपुर्ण बलिदानी धेरै भन्दा धेरै मंगोल समुदायको युवायुवतीले दिनु भएको छ । तर ती सबै घटनाक्रमबाट नेपालमा बिभिन्न समयमा बिभिन्न किसिमका नयां—नयां राजनैतिक पार्टीको नामहरु सुनिन थाल्यो,रंगी बिरंगी झण्डाहरु फहराइन थाल्यो,अनि नयां—नयां नाराहरु घन्काइन थाल्यो र मुलबासी मंगोल समुदायको युवायुवतीको नशा नै बनाइयो र राजनितीको नाममा मंगोलहरुलाई बलिको बोको बनाई बलिदानी चढाइयो ।
तर कहिल्यै पनि नेपालको ८० प्रतिशत अहिन्दु मुलबासी मंगोल समुदायको निम्ति सोच्दै सोचेन विकासको गती लिइरहेको राष्ट्रलाई अविकसित र असक्षमताको भुमरीबाट बचाउन भन्दा पनि फसाउने काम मात्र गरियो र आजको एकाइसौं शताब्दीमा आइपुगेपछि केही बुझेका र पढेका भन्ने मंगोल समुदायका पढन्ते मुर्खहरुलाई घर मालिकले आÏनो घरको सुरक्षा गरेबापत हड्डीमा भुलाए जस्तै हड्डीमा भुलाइदियो र भुलिरहेका नै छ ।
त्यसकारण नेपालको ८० प्रतिशत अहिन्दु मुलबासी मंगोल समुदायहरु एकआपसमा एकता भई गुमेको अस्तित्व र भुमी फर्काउने र लिने निश्चित देखे पछि अझै पनि सकेसम्म परस्पर भिडाउनको निम्ति जातजातीको नाममा प्रदेश बिभाजन गरिंदै छ होशियार सम्पुर्ण मंगोल समुदायहरु यी विदेशि शरणार्थी बाहुनक्षेत्रीले फुटाउन खोज्दा नफुटिदिनुस्,फुटको ठाउंमा संगठित भइदिनुस् ।
भन्दै सम्पुर्ण मंगोल युवायुवतीहरुलाई अबको दिनमा दारा विनाको बाघ होइन — दारा भएको बाघ जस्तो,लुतो लागेको कुकुर होइन — स्वस्थ र सक्षम कुकुर जस्तो भई आÏनो अस्तित्व कायम गर्न र आउने भावी सन्ततीको निम्ति भए पनि अब रंगी बिरंगी झण्डा होइन — आयतकार आकार भित्रको दुई रंग र माथिल्लो भागमा पांचकोणको तारा र तल्लो भागमा विर गोर्खाली मंगोलहरुको हतियार खुकुरी भएको झण्डा फहराउनु पर्छ, बाहुनवादी फोस्रा नारा होइन अब—जय मंगोलको नाराले मंगोल बस्तिहरु घन्काउनु पर्छ,
घन्काइरहेकाछौं र सम्पुर्ण अहिन्दु मुलबासी मंगोल समुदायलाई मंगोल नेशनल अर्गनाईजेशनमा सहभागी भई घन्काउनको निम्ति सहयोग गरिदिनु जुन हार्दिक अनुरोध गर्दछु ।
जय मंगोल !!!
मंगोल नेशनल अर्गनाईजेशन केन्द्रिय सम्पर्क सभा सदस्य रिन्छेन दोर्जे तामाङ
त्यसो भए को हो त रु पक्कै पनि सिधा भाषामा भन्दा आरोप लगाएको जस्तो हुन सक्छ तर सांचो यहि हो,बिगत आज भन्दा ४५० बर्ष पहिले तत्कालीन भारत बाट मुसलमानहरुको खेदाइमा परी शरण माग्न आएका भगौडा शरणार्थी हिन्दु आर्यन बाहुनक्षेत्रीहरु हुन्, विं.सं. १४९५ मा भारतको कांसि,बनारस र गडवाल तिर बाट भिरकोट हुंदै नेपाल प्रवेश गरेको शरणार्थी हिन्दु आर्यन बाहुनक्षेत्रीहरुको पहिलो निशाना तथा मुलबासी मंगोल समुदायको कालो दिन १५५९ मा गोरखामा मंगोल घले राजाको टाउको ठुन्काइ सुरु भएको कुरा स्पष्ट छ । उक्त घटनालाई प्रष्ट्याउनु पर्दा गोरखा जिल्लाको निमेल फांट भन्ने स्थानमा एउटा खोला छ त्यो स्थानको गुरुङ,मगरहरु पानि तिर्खाले हुरुर्कै मर्न तयार हुन्छ तर त्यस खोलाको पानि खांदैन कारण त्यस खोलाबाट नै मंगोल राजाको टाउको गिंडिए र रगत पुछिएको र सोहि समयमा खोलै—खोला बगेको मंगोल राजको रगतलाई नै चामलमा मुछी बिजय उत्सव मनाएको र हाल आएर त्यहि घटना नै क्षेत्रीबाहुनको दशैंमा परिणत भएकोले पानि खांदैन ।
विं.सं. १५५९ बाट सुरु भएको मंगोल समुदायको कालो दुर्दिन एक पछि अर्को गर्दै दिन प्रतिदिन षड्यन्त्रपुर्ण ढंगबाट मंगोल राजाहरुको अन्त्य भइसकेपछि यी सबै कुराहरु मंगोल समुदायका युवायुवतीहरुलाई थाहा हुन नदिन र परस्पर जुधाई अन्त्य गर्नको निम्ति २००७ सालमा राणा शासनको विरुद्ध सोझा—साझा मंगोल समुदायलाई उचाली हजारौं—हजार अकाल मृत्युको मुखमा पुराएर अन्त्य गराए, आखिरीमा राजनैतीक लडाईंको क्रममा सहादत प्राप्त गर्ने सबै नै मंगोल समुदायको को युवायुवतीहरु मात्र थिए तर आखिरमा के पायो त मंगोल समुदायले रु मंगोल समुदायको अन्त्यको निम्ति षड्यन्त्रपुर्ण ढंगबाट निर्मम हत्या गरेको छ । त्यस समयमा नेपालको अहिन्दु मुलबासी मंगोल समुदायको युवायुवतीहरुले देखाएको साहस बाट १०४ बर्षे राणा शासनकालको अन्त्य संगै प्रजातन्त्र स्थापना भयो त्यस पश्चात पुन गुम्न पूग्यो र २०४६ सालको जनआन्दोलन र मंगोल समुदायको हजारौं युवायुवतीको बलिदानले पुन प्रजातन्त्र स्थापना भयो संग—संगै २०५१ फागुन १ गते बाट नेकपा माओबादी नामक भुमिगत संगठन बिस्तार गरी १० बर्षे लामो संर्घष गरे सो समयमा आÏनो शरिरको साहसिक बलिदानी दिने सबै मंगोल युवायुवतीहरु नै भएको कुरा समस्त नेपाली जनताले स्विकार गरिसकेका छन् ।
यी सबै घटनाहरुलाई गहिरिएर अध्ययन गर्ने हो भने पक्कै पनि मानव भएर जन्म लिगिसके पछि मानवताको परिचय दिन खोज्ने ब्यक्तिहरु मा कताकतीबाट लुकेर रहेको—बल,त्रासमा हराएको—साहस,अनि बन्द आंखाहरु एघ्रिन थाल्छ,मन स्वच्छ र सफा हुन्छ,मुटु र मष्तिकहरु तेजिलो,अनि तिघ्राहरु दह्रो र निर्भिकताले भौतिक शरिर कसिएर आकाशमा कालो बादल मडारीए झै शरिर मडारीन थाल्छ एक कर्मठ यौद्धाको हैसियतले मानव भएर मानव अस्तित्व कायम गर्नको निम्ति जस्तौ सुकै परिस्थितीको पनि सामना गर्न सक्ने हिम्मत र प्रेरणा उत्पन्न हुन्छ ।
तर यस घटनालाई अलिक फरक ढंगबाट अध्ययन र अनुसन्धान गर्न आवश्यक देखिन्छ किनभने यी सबै घटनाहरु यदी त्यो राष्ट्र मुलबासीको हातमा भएको भए इतिहास बन्ने थियो र इतिहास पल्टाएपछि त्यस घटनाको अन्तरबस्तु थाहा पाउन सजिलो हुने थियो । तर यहां त घटनाहरु घटाएर उल्टो शरणार्थीको रुपमा शरण माग्न आएका बाहुनक्षेत्रीहरुले यहांको सोझा—साझा मंगोलहरुको हत्या गरी यो देश नै विदेशि शरणार्थी बाहुनक्षेत्रीको जस्तो बनाइसकेको छ यो विषम परिस्थितीमा हामीले देख्न र अध्ययन गर्न सकिने नेपालको राजनैतिक घटना क्रमबाट पनि प्रष्ट हुन्छ कि नेपालमा आज र अहिले सम्म भएका जती पनि राजनैतिक घटनाहरुमा जती पनि साहासीपुर्ण बलिदानी धेरै भन्दा धेरै मंगोल समुदायको युवायुवतीले दिनु भएको छ । तर ती सबै घटनाक्रमबाट नेपालमा बिभिन्न समयमा बिभिन्न किसिमका नयां—नयां राजनैतिक पार्टीको नामहरु सुनिन थाल्यो,रंगी बिरंगी झण्डाहरु फहराइन थाल्यो,अनि नयां—नयां नाराहरु घन्काइन थाल्यो र मुलबासी मंगोल समुदायको युवायुवतीको नशा नै बनाइयो र राजनितीको नाममा मंगोलहरुलाई बलिको बोको बनाई बलिदानी चढाइयो ।
तर कहिल्यै पनि नेपालको ८० प्रतिशत अहिन्दु मुलबासी मंगोल समुदायको निम्ति सोच्दै सोचेन विकासको गती लिइरहेको राष्ट्रलाई अविकसित र असक्षमताको भुमरीबाट बचाउन भन्दा पनि फसाउने काम मात्र गरियो र आजको एकाइसौं शताब्दीमा आइपुगेपछि केही बुझेका र पढेका भन्ने मंगोल समुदायका पढन्ते मुर्खहरुलाई घर मालिकले आÏनो घरको सुरक्षा गरेबापत हड्डीमा भुलाए जस्तै हड्डीमा भुलाइदियो र भुलिरहेका नै छ ।
त्यसकारण नेपालको ८० प्रतिशत अहिन्दु मुलबासी मंगोल समुदायहरु एकआपसमा एकता भई गुमेको अस्तित्व र भुमी फर्काउने र लिने निश्चित देखे पछि अझै पनि सकेसम्म परस्पर भिडाउनको निम्ति जातजातीको नाममा प्रदेश बिभाजन गरिंदै छ होशियार सम्पुर्ण मंगोल समुदायहरु यी विदेशि शरणार्थी बाहुनक्षेत्रीले फुटाउन खोज्दा नफुटिदिनुस्,फुटको ठाउंमा संगठित भइदिनुस् ।
भन्दै सम्पुर्ण मंगोल युवायुवतीहरुलाई अबको दिनमा दारा विनाको बाघ होइन — दारा भएको बाघ जस्तो,लुतो लागेको कुकुर होइन — स्वस्थ र सक्षम कुकुर जस्तो भई आÏनो अस्तित्व कायम गर्न र आउने भावी सन्ततीको निम्ति भए पनि अब रंगी बिरंगी झण्डा होइन — आयतकार आकार भित्रको दुई रंग र माथिल्लो भागमा पांचकोणको तारा र तल्लो भागमा विर गोर्खाली मंगोलहरुको हतियार खुकुरी भएको झण्डा फहराउनु पर्छ, बाहुनवादी फोस्रा नारा होइन अब—जय मंगोलको नाराले मंगोल बस्तिहरु घन्काउनु पर्छ,
घन्काइरहेकाछौं र सम्पुर्ण अहिन्दु मुलबासी मंगोल समुदायलाई मंगोल नेशनल अर्गनाईजेशनमा सहभागी भई घन्काउनको निम्ति सहयोग गरिदिनु जुन हार्दिक अनुरोध गर्दछु ।
जय मंगोल !!!
मंगोल नेशनल अर्गनाईजेशन केन्द्रिय सम्पर्क सभा सदस्य रिन्छेन दोर्जे तामाङ
No comments:
Post a Comment